Het systeem van Willem is in de engineeringsfase, maar werkt nog niet naar behoren. Zie de voorgaande blog voor de inleidende informatie. Met GBV (Gezond Boeren Verstand) gaan Willem en Sjoerd aan de slag. Zij zetten alle parameters op een flipover en prioriteren met gekleurde stickertjes naar ingeschatte werkingsgraad. Gezien de ene maand tijd besluiten ze om de belangrijkste 7 parameters bij de kop te pakken.
Het is Willems droom dat hij door informatie over deze 7 parameters een optimaal systeem kan verkrijgen. een systeem dat onder alle omstandigheden voor 100% werkt; dus onafhankelijk van veroudering, toleranties van componenten, omgevingsinvloeden zoals temperatuur, RV, trillingen, EMC etc.
Hopelijk gaat het lukken.
Willem gaat dus 7 parameters (S1 tot en met S7) structureel veranderen op 2 levels. Zijn begintoestand is als volgt:
En de tweede test ziet er dan als volgt uit. Hij gaat parameter S1 veranderen en houden de rest constant. Dan kan hij immers een relevante uitspraak doen over de verandering van S1 in relatie tot de output F. Maar klopt deze aanname wel?
Er is een verbetering merkbaar van 2%; dat had wel ietsje meer mogen zijn. Wat nu te doen? S1 nog meer veranderen naar een level 3? Nee, Jan-Peter wilde wel een beetje de structuur er in houden. Dat betekent dus dat Willem parameter S2 gaat veranderen in de derde test. Het resultaat is dan als volgt:
Dat ziet er al beter uit. Een succes bij de verandering van parameter S2. Nu wordt de verleiding wel erg groot om S2 verder te veranderen richting een derde level. Of toch maar naar Jan-Peter luisteren en factor S3 gaan veranderen en de structuur verder afwerken. Dit laatste werd – een beetje met tegenzin van Sjoerd – gedaan en na een maand waren de 8 testen uitgevoerd met het volgende resultaat:
Jan-Peter is tevreden omdat alle parameters die aan het begin van de test als “even belangrijk” gezien werden, met hetzelfde respect behandeld zijn geworden. Willem heeft ook een optimum gevonden bij testnr 6. Het is wel niet zijn droom! Maar wel 88%. Marc oogt ook een beetje blij bij dit resultaat; iets korter bij de 100%. Hij zal het moeten verantwoorden….. maar ja R&D kan ook niet toveren, denkt hij relativerend. Hij zal dat wel duidelijk maken aan de Marketing-mensen. Toch 10% verbetering tov de begintoestand. Sjoerd is nog een beetje gefrustreerd dat bij testnr 3 niet verder geëxperimenteerd is met een ander level. Wellicht krijgt hij nu nog een kans. Maar dan moet Marc wel nog extra uitstel aanvragen bij het hoger management! En oh ja……er komen ook nog omgevingstesten en duurtesten aan! Dat wordt een spannende vrijgave naar Productie toe!
Herkenbaar?
Zou het niet beter kunnen? Slimmer? Niet zo stressig? Het lijkt wel vechten?
Bovenstaande proces is een voorbeeld van de wijze waarop op dit moment in veel technologische bedrijven omgegaan wordt optimalisatie én testen. Kernwoorden zijn:
- Subjectieve keuzen (Willem beslist, geen echte team-verantwoordelijkheid)
- Reaktief Trial and error. Zie foto hiernaast als metafoor. Horizontaal denkend de testresultaten vergelijken en op basis daarvan beslissen hoe verder te gaan. Echt een voorbeeld van “Ná-denken!”
- Kans op afbreken van de testen is groot, waardoor de waarde van de structuur (hoe slecht ze ook is! Zie verderop) en de op te bouwen systeemkennis te niet wordt gedaan.
- Geen effectieve kennisopbouw (vergelijken van 2 testresultaten om een relatie te vinden tussen F en Sx)
- Het vinden van een sub-optimum (testnr 6 wordt gekozen; 122 van de 128 testen zijn niet gedaan).
Dus blijf eens even stiltaan! Zou het niet beter, slimmer, goedkoper, effectiever of efficiënter kunnen? U raadt het al! Dat kan! zo zei ik in de eerste Blog (stilstaan bij testen (1)) reeds. Hebt u nog energie? Lees dan verder om kennis te nemen van een alternatieve aanpak welke bovenstaande nadelen niet heeft!